Stroje kaszubskie
Jak to wszędzie z folklorem bywa często, gęsto zanika. Kaszubi swoją tradycję, jaką był strój porzucili w XIX w. Dla naszego polskiego dziedzictwa jest to duża strata z uwagi na duże zróżnicowanie nie tylko kolorów, ale elementów stanowiących strój. Inaczej ubierały się kobiety zamężne oraz panny, jak również zróżnicowanie występowało wśród Kaszubów z północy czy środkowych regionów Kaszub. Najbardziej charakterystyczną cechą ubioru są hafty, które zasługują na odrębny temat. Barwy jakie dominują to czerwień, niebieski, zieleń oraz żółty.
„Kaszëba mô cwiardą mòwă, ale mitczé serce. - Kaszub ma twardą mowę, ale miękkie serce”
Język kaszubski wielokrotnie spotkał się ze sporem w prasie, mediach czy literaturze naukowej co do swojej przynależności, w związku z tym do dziś jest on traktowany jako odrębny język słowiański, dialekt języka polskiego lub język regionalny. Bez względu na to, jakie weźmiemy pod uwagę kryteria , język kaszubski dla rodzimego społeczeństwa kaszubskiego będzie zawsze językiem korzennym.
Kuchnia kaszubska jest w przeciwieństwie do konkurencji bardzo charakterystyczna. Lokalizacja geograficzna i jej uwarunkowania wyróżniają wiele kulinarnych podzespołów tego wspaniałego regionu: nadmorski, jeziorny, borowicki itp. Odzwierciedleniem tych terenów zwłaszcza nadmorskiego są przede wszystkim potrawy z ryb morskich, a w szczególności można wyróżnić śledzie, jesiotry, flądry czy też znane nam doskonale łososie. Na terenach jeziornych do dziś najczęściej jadane są węgorze, sandacze, szczupaki i okonie. Jak dawniej tak i teraz ryby stanowią podstawę jadłospisu Kaszubów. Na kaszubskich stołach nigdy nie brakuje zupy rybnej, gotowanej na wywarze z okoni, kotletów mielonych z ryb, szczupaka w śmietanie czy też śledzi po kaszubsku.